اثر هشت هفته تمرین مقاومتی بر خودکار آمدی عمومی مردان دیابتی

مقدمه و هدف: میزان آگاهی،گرایش مثبت و تداوم عملکرد مناسب و خودکارآمدی در کنترل بیماری های مزمن از جمله دیابت موثر می‌باشد.در حال حاضر دیابت یکی از مشکلات بهداشتی جهانی است وبا توجه به افزایش روز افزون این بیماری در کشورمان ایران، هدف پژوهش حاضر تعیین اثر 8 هفته تمرین مقاومتی بر خودکارآمدی عمومی مردان دیابتی بود. روش شناسی: جامعه آماری تحقیق حاضر 30 مرد بزرگسال از مرکز انجمن دیابت شهرستان قائم شهر با میانگین سنی 60-40 سال تشکیل می دادند که 20 نفر برای شرکت در تحقیق داوطلب شدند.ازاین تعداد، 12 نفر به طور تصادفی به عنوان نمونه های تحقیق در نظر گرفته شدند. این افراد به مدت 8 هفته، هر هفته 3 روز،هر روز به مدت 60 دقیقه برنامه تمرین مقاومتی فزاینده با شدت 80-50 درصد یک تکرار بیشینه شامل 10 ایستگاه(پرس سینه، باز شدن زانو، پروانه ای، خم شدن زانو، کشش دوطرفه به پایین،خم شدن بازو، قایقی نشسته، بلند کردن پاشنه، باز شدن بازو و درازنشست) با زمان فعالیت 60-45 ثانیه و زمان استراحت 60-30 ثانیه بین ایستگاه ها اجرا کردند . اطلاعات مربوط به خودکارآمدی عمومی این افراد قبل و بعد از اتمام دوره تمرینی توسط مقیاس خودکارآمدی عمومی(GSE-10) سال(1981) که حاوی 10 سوال بود بدست آورده شد. برای تحلیل داده هااز آزمون t وابسته با استفاده از نرم‌افزارSPSS  نسخه 18 استفاده شد. یافته ها:نتایج نشان داد، 8 هفته تمرین مقاومتی تاثیر معناداری بر میزان خودکارآمدی عمومی مردان دیابتی نداشت(pبحث و نتیجه گیری:یافته های این پژوهش از نقش تمرینات مقاومتی در بهبود خودکارآمدی عمومی مردان دیابتی حمایت نمی کند، ممکن است کوتاه بودن دوره تمرینی (8 هفته)مورد استفاده در این پژوهش یکی از دلایل عدم تاثیر این تمرینات باشد که تحقیقات بعدی در این زمینه را می طلبد.